Noord Afrika, noordelijk deel van de Sahara
Kop: kort en breed, gebogen neusrug, snuit te spits. Grote, ronde en expressieve ogen
Oren: klein en ovaal..
Lichaam: ca. 12 cm, slank met een korte nek. Achterpoten langer dan de voorpoten
Staart: ca. 8 tot 11 cm lang, relatief dik en volledig behaard..
Vacht: kort, tegen het lichaam aanliggend en glanzend.
Kleur: agouti, zilver-agouti, argente of geel-wildkleur, argente creme, dark eyed honey of algerijn, polar fox of zilveralgerijn, zwart, lilac, duifgrijs, wit met rode ogen, siamees, burmees en tonkanees, canadian white spot, bont.
Gewicht: 75 – 120 gram
Levensduur: gemiddeld tussen drie en zeven jaar
Vrijwel alle Gerbils hebben een sociale instelling. Ze kunnen moeilijk of eigenlijk helemaal niet alleen gehouden worden. In de vrije natuur leven Mongoolse Gerbils altijd in groepjes en ook in gevangenschap leven ze graag met soortgenoten samen. Bij gebrek aan gezelschap ontwikkelen ze gedragsstoornissen en kwijnen ze langzaam weg. Gerbils moet u dus altijd minimaal per twee aanschaffen maar het is beter om ze samen met wat meer exemplaren te laten leven. Volwassen exemplaren die elkaar niet kennen zullen agressief zijn tegen elkaar. Het gevecht dat volgt is er dan ook een van leven op dood. Het is daarom verstandig om alleen jonge dieren bij elkaar in hetzelfde verblijf te plaatsen. In de groep geboren dieren worden door alle leden van de groep probleemloos geaccepteerd. Ze herkennen elkaar aan de geur. Worden een aantal leden van de groep een paar dagen apart geplaatst is de kans groot dat ze gaan vechten omdat ze elkaar niet meer herkennen. Haal daarom nooit een Gerbil uit de groep zonder goede reden. Als huisdier is de Mongoolse Gerbil een gezellig en interessant diertje dat zijn verzorger alleen bijt als het werkelijk geen andere mogelijkheid meer ziet. Ze zijn erg nieuwsgierig en ze vrij snel tam te maken. Er ontgaat ze maar weinig, ze staan veel op hun achterpootjes om hun omgeving goed te kunnen zien. Ze zijn niet alleen ’s nachts maar ook overdag actief. Ze nemen om de paar uur een rustperiode voor een kort slaapje. Mongoolse Gerbils zijn geen echte knuffeldiertjes omdat ze veel te beweeglijk zijn maar ze laten zich goed oppakken.
Dikstaart gerbils kunnen het beste in een grote glazen bak gehouden worden. Ze graven graag dus een bodembedekking van zand, vermengd met houtschaafsel en hooi is een goede keuze. In een mum van tijd graven ze gangenstelsels. Ze kunnen uitstekend springen dus een goede afdekking is nodig. Er behoort eveneens een slaaphokje aanwezig te zijn. Dit kan een houten nestkastje zijn maar ook een omgekeerde bloempot of een stenen hamsterhuisje. Zorg ook voor klimmogelijkheden zoals stukken wortelhout of wat stenen. Er mogen geen loopradjes in staan omdat de Mongoolse Gerbil een gevoelige staart heeft die bij de minste weerstand afbreekt hetgeen kan gebeuren als hij klem raakt in een loopradje. Ze wassen zich graag in schoon, wit zand dat u in een apart bakje in het hokje kunt zetten.
Gerbils zijn gewend aan een karig menu. Per dier moet u rekenen op ongeveer 10 tot 15 gram voedsel per dag. Gemengd knaagdierenvoer is prima afgewisseld met kleine beetjes dierlijk eiwit zoals meelwormen, bufffalowormpjes en kleine stukjes fruit en groente zoals appel en broccoli. Hoewel de Gerbils in de natuur zelden tot nooit water drinken is een klein drinkflesje geen overbodige luxe. Omdat de knaagtanden doorgroeien geeft u regelmatig wilgentakjes of takjes van fruitbomen om op te knagen.
Gerbils produceren relatief weinig ontlasting en urine. Ze kiezen meestal een of twee plaatsen om hun behoefte te doen. Als u deze plaatsen één of twee keer per week schoonmaakt en de rest van het verblijf eenmaal in de maand grondig verschoont, is dat meestal voldoende. Verwijder voedselresten dagelijks.
het verschil tussen mannetjes en vrouwtjes is te zien onder de staart. De afstand tussen de geslachtsopening en de anus is bij de vrouwtjes veel kleiner dan bij het mannetje.